منابع
1-آقا بزرگ تهرانی، محمدحسین، الذریعه إلی تصانیف‌الشیعه، بیروت، 1384 ه. ق.
2- بحرانی، سلیمان بن عبدالله، السلافۀ‌البهیه فی‌الترجمۀ‌المیثمیه، 1406 ه. ق.
3- جعفری، محمدتقی، ترجمه و تفسیر نهج‌البلاغه، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، تهران، 1368 ه. ش.
4- حسینی خطیب، عبدالزاهراء، مصادر نهج‌البلاغه و اسانیده، دارالاضواء، بیروت.
5- خوانساری، محمدباقر، روضات‌الجنات فی احوال‌العلماء و‌السادات، دارالاسلامیه، بیروت، 1411 ه. ق.
6- شوشتری، محمدتقی، بهج‌الصباغه فی شرح نهج‌البلاغه، موسسه نهج‌البلاغه، تهران، 1418 ه. ق.
7- عاملی، شیخ حر، وسائل‌الشیعه، موسسه آل‌البیت، قم، 1409 ه. ق.
8- غلامعلی، احمد، شناخت نامه نهج‌البلاغه، سازمان مطالعه و تدوین (سمت)، تهران، 1389 ه. ش.
9- مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانۀ‌الادب فی تراجم‌المعروفین بالکنیه و اللقب، انتشارات خیام، 1369 ه ش.
10 – مکارم شیرازی، ناصر و دیگران، پیام امام امیرالمؤمنین، دارالکتب‌الاسلامیه، تهران، 1375 ه. ش.
11- پایگاه اطلاع رسانی آیت‌الله مکارم شیرازی makarem.ir
12- سایت بیتوته www.beytoote.com
)