فمینیسم نهضتی اجتماعی است که هدف از آن احراز پایگاهی مساوی با مردان در زمینههای فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی برای زنان است. خاستگاه این جنبش فکری غرب میباشد. بهتدریج در این زمینه گرایشهای فمینیستی متعددی شکل گرفت که تمام آنها در دو مسئله وحدت نظر دارند. اول آنکه زنان به دلیل جنسیت خود، گرفتار تبعیض و فروتری هستند و دوم آنکه این فروتری باید از طریق اصلاح نظام اقتصادی، اجتماعی و سیاسی از میان برود. برخی از دستاوردهای این جنبش، آزادی سقطجنین، نفی ازدواج، بردگی جنسی، روابط ناسالم و خشونت جنسی میباشد. دیدگاههای فمینیستی در ایران و سایر کشورهای اسلامی توسط بهظاهر روشنفکران ارائه گردید که سعی آنان بر این بود که با ارائه برداشتهای جدید از آیات قرآن، قرائتی از دین دهند که با الگوهای شناخته شده در جهان غرب نزدیک باشد. انقلاب اسلامی ایران، با الهام از تعالیم اسلامی و زدودن شائبههای فساد، توانایی زن مسلمان را به تصویر کشید. هدف اسلام در دفاع از حقوق زنان، عدم ستم بر آنان و تعدیل و توازن حقوق بین زن و مرد میباشد. در این مقاله بهنقد برخی بنیانهای فمینیستی پرداخته شده است.
روشندل، جلیل و قلی پور، (1377)، سیمای زن در آمریکا، تهران: برگ زیتون.
ریترز، جرج، (1374)، نظریه جامعهشناسی در دوران معاصر، ترجمه محسن ثلاثی، تهران: علمی.
زیبایی نژاد، محمد رضا و محمد تقی سبحانی، (1389)، درآمدی بر نظام شخصیت زن در اسلام، قم: نشرهاجر.
ساروخانی، باقر، (1375)، درآمدی بر دایرۀالمعارف علوم اجتماعی، تهران: انتشارات کیهان.
سخایی، مژگان، (1388)، فمینیست شکست افسانه آزادی زنان، تهران: نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری.
شریفی، صالحه و امانالله شفائی، (1388)، بررسی فمینیسم بر وضعیت ازدواج درغرب (مقالات برگزیده دومین همایش جهانی زنان)، تهران: نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری.
شفیعی سروستانی، (1387)، ابراهیم، نظام اسلامی و مسئله روسپی گری، قم: دفتر مطالعات زنان.
شهیدیان، حامد، (1377)، فمینیسم اسلامی و جنبش زنان ایران، ایران نامه، چاپ آمریکا.
عمید، حسن، (1362)، فرهنگ فارسی عمید، تهران: انتشارات امیرکبیر.