بدون تردید شناخت و آشنایی متقابل میان پیروان مذاهب اسلامی بهویژه فرقههای شیعه، وحدت و همبستگی امت اسلامی را تقویت میکند و از تفرقه و اختلاف که عامل ضعف و سستی اسلام و مسلمین است پیشگیری میکند. آنچه در مقاله حاضر پیرامون بررسی تفسیر «الثمرات الیانعه» آمده در همین راستا میباشد. در آغاز این مقاله به تعریف و تاریخچه عقاید زیدیه و بررسی سیر تاریخی تفسیر نویسی زیدیه بهخصوص صاحب تفسیر مذکور یعنی فقیه یوسف بن احمد پرداختهایم و از این طریق برخی وجوه اشتراک و افتراق زیدیه با امامیه بازگو شده است. سپس آیاتی چند از سوره بقره انتخاب شده و دیدگاه تفسیری یوسف فقیه (صاحب تفسیر الثمرات الیانعه) از مفسران زیدیه و علامه طباطبایی و آیتالله جوادی و مکارم شیرازی ... از علمای امامیه در آیات، تطبیق شده است. در آیه 124 بقره، زیدیه، آیه را دال بر اثبات امامت ابراهیمj نمیدانند درحالیکه امامیه این دلالت را استفاده نمودهاند. در آیه 143 بقره زیدیه از آیه، خیر بودن و عدالت امت را استفاده میکنند و امامیه، واسطه بودن امت اسلام را میان پیامبر اسلامo و سایر امتها میدانند. در آیه 186 بقره زیدیه ترغیب به دعا و جواز سؤال کردن درباره ذات خداوند میفهمند و امامیه بر نقش دعا و امور مربوط به آن تمرکز دارند و در آیه 183 و 184، صاحب تفسیر الثمرات به بررسی تشبیه مذکور در آیه پرداخته و آنها را به آیه 185 منسوخ شمرده است و علمای امامیه در امور زیادی ازجمله تشبیه مذکور در آیه با زیدیه اختلافنظر دارند که در مقاله ذکر شده است.