دین مقدس اسلام برای ایجاد یک جامعه سالم که در آن حقوق افراد محترم شمرده شود، برنامههای تربیتی ویژهای را ترتیب داده تا افراد جامعه در امنیت و آسایش زندگی کنند و زمینه برای رشد و شکوفایی مردم فراهم گردد. این برنامهها گاهی بهصورت تشویقی و صرفاً تربیتی است و گاهی بهصورت مجازاتهایی است که درباره فتنهگران و اخلالگران و مفسدان و کسانی که در جامعهایجاد ناامنی میکنند، اعمال میشود. یکی از این مجازاتها، حدّ و مجازاتی است که برای راهزنان و اخلالگران در امنیت عمومی در نظر گرفته شده و از آنها بهعنوان محاربان با خدا و پیامبر و مفسدان در زمین یاد میشود. تقارن دو عنوان «محاربه» و «افساد فیالارض» در آیه 33 سوره مائده موجب اختلاف در برداشت فقها و حقوقدانان شده است. جمع زیادی از آنان «افساد فیالارض» را به معنای محاربه اصطلاحی در فقه میدانند و در مقابل، عدهای دو عنوان مذکور را در دو مفهوم جدای از یکدیگر دانستهاند. پژوهش حاضر، ضمن مغایر دانستن دو عنوان مذکور، وجود هر دو را برای ثبوت مجازاتهای چهارگانه ضروری دانسته و محاربه مذکور در آیه را وسیعتر از مفهوم اصطلاحی میداند.