ازدواج بزرگترین و مهمترین حادثه زندگی هر انسانی است که موفقیت یا شکست در آن برای هریک از زوجین سرنوشت ساز خواهد بود. تأثیر خانواده بر رشد، تعادل و شکوفایی افراد جامعه به حدی است که هیچ صاحب نظری نمی تواند آنرا انکار کند. اسلام نیز به عنوان یک دین فطری، احکام آن بر مبنای طبیعت انسان بنا گذاشته شده است، لذا با رعایت موازین و دستورات فردی و مشترک به دنبال آنست که خانواده مستحکم را بنا گذارد. ازدواج و طلاق دارای وجوه اخلاقی ویژه ای بوده که از مهمترین وجوه اخلاقی ازدواج می توان به ارضای گرایش های غریزی، حفظ عفت، رشد و تکامل، محبوبترین بنا و ... اشاره نمود. آداب اخلاقی در ازدواج گاه مخصوص به زنان و گاهی مختص به مردان و گاهی نیز مشترک می باشد. همچنین صلح و گذشت، مشاوره، مراجعه به حاکم، نیکوکاری در طلاق و ... از وجوه اخلاقی طلاق به شمار می رود. این مقاله به روش بررسی اسناد و مدارک کتابخانه ای بوده که به بررسی این وجوه در دو مقوله ی مذکور می پردازد.